Wspólnota Neokatechumenatu, przy Parafii św. Wojciecha w Bytomiu, spotyka się w środy na Liturgii Słowa o godz. 19.00 w salce duszpasterskiej w budynku Klasztoru Franciszkanów (kamienica naprzeciwko kościoła św. Wojciecha) oraz w soboty na Eucharystii o godz. 19.00 – również w salkach parafialnych w klasztorze.

Opiekunem duchowym Wspólnoty Neokatechumenatu jest br. Leopold Marek OFM


Droga Neokatechumenalna narodziła się w 1962 roku w Madrycie, w barakach „Palomeras atlas”. Kiko Arguello z kilkoma braćmi – wezwani przez Boga do przeżywania swego chrześcijaństwa pośród ubogich, dzieląc całkowicie życie tych, których nędza i cierpienie jest konsekwencją grzechu naszego społeczeństwa, znaleźli się w sytuacji, która zmusiła ich do przepowiadania dobrej nowiny naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.

Droga Neokatechumenalna przedstawia się dziś jako droga, którą Bóg dał swojemu Kościołowi posoborowemu, aby wewnątrz parafii otworzyć drogę etapowego wtajemniczenia chrześcijańskiego. Ta droga chrześcijańskiej formacji dokonuje się w małej wspólnocie, będącej obrazem Świętej Rodziny z Nazaretu, aby ziarno, które otrzymaliśmy na chrzcie mogło osiągnąć swoją dojrzałą miarę.

Droga opiera się na trójnogu: Słowo Boże – Liturgia – Wspólnota, rozpoczyna się katechezami wstępnymi. Następnie członkowie wspólnoty są wprowadzani w kolejne etapy życia chrześcijańskiego: pokory (prekatechumenat), prostoty (katechumenat pochrzcielny) i uwielbienia (wybranie i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych).

Kiedy w trakcie trwania Soboru Watykańskiego II w Madrycie rodziła się Droga Neokatechumenalna, trudno było przewidzieć jak szybko jej owoce pojawią się na całym świecie. Zapał misyjny i zaangażowanie wielu ludzi, którzy doznali łaski nawrócenia, doprowadził do tego, że dzisiaj wspólnoty neokatechumenalne obecne są na wszystkich kontynentach w wielu krajach świata.

W pierwszych wiekach chrześcijaństwa człowiek mógł być ochrzczony dopiero po okresie katechumenatu. Ten okres był potrzebny, aby do chrztu przystępowali ludzie dojrzali do wiary – ludzie świadomi ogromnej łaski, jaką, daje chrzest.

W naszych czasach sytuacja jest inna. Tajemnicę łaski chrztu musimy odkrywać jako ludzie dorośli. Katechumenat pochrzcielny realizowany we wspólnotach neokatechumenalnych jest jedną z prób odpowiedzi Kościoła na sytuację naszych czasów – sytuację, gdy członkowie parafii nie czują się z nią związani, gdy pogoń za dobrami tego świata przysłania prawdziwy sens naszego życia, gdy troski życia codziennego przygniatają i brak jest wiary w to, że może być inaczej, lepiej.

Droga Neokatechumenalna próbuje dać zagonionemu i zagubionemu we współczesnym świecie człowiekowi szansę na refleksję nad swoim życiem. Czerpiąc z bogactwa Kościoła pozwala jednać się z najbliższymi i odkrywać sens naszego życia. Pozwala wreszcie patrzeć z miłością na Kościół – naszą Matkę.