Medytacje franciszkańskiena wszystkie dni roku liturgicznego.
o. Syrach Janicki OFM
I niech nie gaszą
ducha świętej modlitwy i pobożności,
któremu powinny służyć wszystkie sprawy doczesne.
Przebieg medytacji
Przygotowanie
Na początku trochę czasu należy poświęcić na wezwanie Ducha Świętego, bo tylko On potrafi dać pełne zrozumienie Słowa i przysposobić nas na głębokie słuchanie, otworzyć na to, co Bóg powiedział, na to, co chce nam teraz powiedzieć.
Oświeceni przez Ducha możemy zabrać się do usuwania przeszkód materialnych, psychologicznych i wynikających z otoczenia oraz starać się o koncentrację uwagi i uważne słuchanie. Chodzi o stworzenie Słowu Bożemu optymalnych warunków, o których mówi św. Franciszek.
Lectio
Potem naturalnie następuje lektura tekstu, prowadzona z prostotą i czystością, aby przyjąć cały sens usłyszanego Słowa i zweryfikować jego zrozumienie za pomocą odpowiednich środków. To czytanie powinno być pilne, umotywowane i ożywione wiarą Kościoła, w której ono rozbrzmiewa i przez którą jest przekazywane.
Meditatio
Dobrze jest w czasie medytacji zapamiętać kluczowe zdanie, które streszcza całościowy sens czytanego urywka. To zapamiętane zdanie będzie nam towarzyszyć w ciągu dnia, aż do następnej medytacji, tak aby mogło w nas zapuścić korzenie.
Poprzez odpowiedni czas milczenia każdy powinien odkryć uwarunkowania (zajęcia, troski, uczucia, dzieła do wykonania, pomoce), które w jego przypadku osobistym albo w życiu jego wspólnoty przeszkadzają w przyjęciu tego Słowa.
Oratio
Na końcu dobrze jest „zwrócić” Bogu Słowo otrzymane od Niego w tym samym Duchu, poprzez modlitwę uwielbienia,dziękczynienia i błogosławieństwa, błagania i prośby, wydając pierwsze owoce tego, co On nam dał za pomocą tego Słowa, czytanego jako dobra nowina dla danej osoby i dla wspólnoty, także przez dzielenie się nim.
Ostatnim aktem medytacji powinno być sformułowanie jakiegoś postanowienia, zmierzającego do polepszeniapostaw, wyborów i ukierunkowań, które wynika ze słuchania tego Słowa, aby wzrastała w nas wola czynienia dobra.